జాలిగా జాబిలమ్మ రేయి రేయంతా...

జాలిగా జాబిలమ్మ రేయి రేయంతా ||2||
రెప్పవెయ్యనే లేదు ఎందుచేత.. ఎందుచేత
పదహారు కళలనీ.. పదిలంగా వుంచనీ.. ||2||
ఆ కృష్ణ పక్షమే ఎదలో చిచ్చు పెట్టుట చేత ||జాలిగా||

చరణం 1

కాటుక కంటినీరు పెదవుల నంటనీకు
చిరునవ్వు దీపకళిక చిన్నబోనీయకు
నీ బుజ్జి గణపతిని బుజ్జగించి చెబుతున్నా ||2||
నీ కుంకుమకెపుడూ పొద్దుగుంకదమ్మా ||జాలిగ||

చరణం 2

సున్ని పిండిని నలిచి చిన్నారిగా మలిచి
సంతసాన మునిగింది సంతులేని పార్వతి
సుతుడన్న మతిమరచి శూలాన మెడవిరిచి
పెద్దరికం చూపే చిచ్చుకంటి పెనిమిటి
ప్రాణపతి నంటుందా బిడ్డగతి కంటుందా ||2||
ఆ రెండు కళ్ళల్లో అది కన్నీటి చితి
కాలకూటంకన్న ఘాటైన గరళమిది
గొంతునులిమే గురుతై వెంటనే వుంటుంది
ఆటు పోటు ఘటనలివి ఆటవిడుపు నటనలివి
ఆదిశక్తివి నీవు అంటవు నిన్నేవి
నీ బుజ్జి గణపతిని బుజ్జగించి చెబుతున్నా
కంచి కెళ్ళిపొయేవే కధలన్నీ ||జాలిగ||